Wat is het verschil tussen de CSRD en NFRD?

 

De Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) is de nieuwe Europese richtlijn voor duurzaamheidsrapportage en vervangt de eerdere Non-Financial Reporting Directive (NFRD). De CSRD is ingevoerd om de tekortkomingen van de NFRD aan te pakken en de kwaliteit van duurzaamheidsinformatie te verbeteren.

Waar de NFRD leidde tot uiteenlopende rapportages en beperkte controle, zorgt de CSRD o.a. voor duidelijke standaarden, bredere toepassing en verplichte externe controle. Ondernemingen moeten nu transparanter en consistenter rapporteren over hun impact op de milieu, sociale kwesties en governance (ESG)-factoren (meer weten over ESG en wat dit inhoudt? Klik dan hier).

In dit artikel lees je wat de belangrijkste verschillen zijn tussen beide richtlijnen en wat de invoering van de CSRD, inclusief de recente wijzigingen via de omnibuswetgeving, betekent voor jouw organisatie.

Toepassingsgebied en reikwijdte

De NFRD was sinds 2018 van toepassing op een beperkte groep: grote beursgenoteerde ondernemingen, banken en verzekeraars met meer dan 500 werknemers. In totaal ging het om zo’n 11.700 ondernemingen binnen de Europese Unie (EU).

De CSRD breidt dit fors uit. Sinds 2024 vallen ook alle grote bedrijven (beursgenoteerd of niet) én alle beursgenoteerde kleine en middelgrote ondernemingen (Kmo’s) onder de nieuwe rapportageverplichting. In de afgelopen jaren is het aantal betrokken bedrijven dan ook gestegen tot ongeveer 50.000 ondernemingen. Deze uitbreiding zorgt voor een bredere dekking en maakt duurzaamheidsrapportage relevanter op systeemniveau.

Kortom, de rapportageplicht is niet langer iets van een beperkte groep ondernemingen, maar wordt iets dat het hele bedrijfsleven raakt. Daardoor wordt de verzamelde informatie bruikbaarder voor beleid, toezicht, investeringen en maatschappelijke beoordeling op grotere schaal.

Gestandaardiseerde rapportagevereisten

Waar bedrijven onder de NFRD nog veel vrijheid hadden in wát en hóe ze rapporteerden, brengt de CSRD structuur aan. Ondernemingen zijn onder CSRD verplicht te rapporteren volgens de European Sustainability Reporting Standards (ESRS). Deze standaarden zorgen voor uniforme en controleerbare informatie over ESG-factoren. Dit maakt het makkelijker om prestaties tussen bedrijven te vergelijken en de kwaliteit van informatie te beoordelen.

Wil je meer weten over de ESRS en hoe deze in verhouding staat tot de CSRD? Klik dan hier.

Meer diepgang: dubbele materialiteit

De CSRD introduceert het principe van dubbele materialiteit. Ondernemingen moeten rapporteren over zowel de impact van duurzaamheid op hun bedrijfsvoering (outside-in) als de impact van hun activiteiten op mens en milieu (inside-out). Dit biedt een completer beeld van hoe ondernemingen en duurzaamheid elkaar beïnvloeden en verplicht organisaties om breder te kijken dan alleen financiële risico’s.

Verplichte controle

In tegenstelling tot de NFRD, die geen externe controle vereiste, introduceert de CSRD een assuranceplicht. Onafhankelijke accountants of auditors moeten controleren of de duurzaamheidsinformatie plausibel en correct is weergegeven. Deze vorm van beperkte controle (limited assurance) draagt bij aan betrouwbaarheid en helpt greenwashing te voorkomen. Op termijn wordt dit mogelijk uitgebreid naar een zwaardere controlevorm (reasonable assurance).

Digitale en machineleesbare rapportage

De CSRD stelt ook eisen aan de manier van rapporteren. Bedrijven moeten hun duurzaamheidsinformatie aanleveren in een machineleesbaar digitaal formaat, volgens het European Single Electronic Format (ESEF). Dit maakt rapportages beter doorzoekbaar, toegankelijk en vergelijkbaar binnen de hele EU. Bovendien draagt deze digitaliseringsslag bij aan administratieve efficiëntie en vergemakkelijkt het toezicht op de inhoud van de rapportage.

Nu: aanpassing via de voorgestelde omnibuswetgeving

In februari 2025 publiceerde de Europese Commissie een voorstel voor een omnibuswetgeving. Deze wetswijziging bevat technische en inhoudelijke aanpassingen op bestaande duurzaamheidsregels, waaronder de CSRD. Het doel: knelpunten verhelpen, definities verduidelijken en zorgen voor betere afstemming met andere wetgeving, zoals de Taxonomie en de SFDR.

Vooral beursgenoteerde Kmo’s kunnen baat hebben bij dit voorstel. Er wordt onder andere gewerkt aan meer proportionele rapportage-eisen en een gefaseerde invoering. Dit maakt de implementatie van de CSRD werkbaarder voor kleinere ondernemingen, zonder dat dit ten koste gaat van de transparantie.

Meer over de mogelijke impact van deze wet lees je in ons blogartikel over de CSRD en de omnibuswetgeving.